Informujemy, że pod hasłem "Kodeks pracy pod lupą" publikujemy odpowiedzi na pytania dotyczące znowelizowanych przepisów Kodeksu pracy. Poniżej odpowiedź na pytanie, jak należy rozumieć prawo pracownika do przerwy.
Pytanie: Prawo do przerwy z art. 134 KP zależy od przekroczenia dobowego wymiaru czasu pracy pracownika. Czy chodzi tu o czas pracy zaplanowany w rozkładzie lub harmonogramie na dany dzień czy o faktycznie przepracowane godziny?
Odpowiedź: W wyniku wprowadzonych zmian w art. 134 Kodeksu pracy przyznano pracownikom prawo do dwóch dodatkowych przerw w pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika jest dłuższy niż 9 oraz dłuższy niż 16 godzin.
Obecnie przepis przyznaje pracownikom prawo do ww. przerw na takich samych zasadach jak dotychczas, tj. w zależności od ich dobowego wymiaru czasu pracy, nie zastrzegając, że chodzi o dobowy wymiar czasu pracy wynikający wyłącznie z obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy. Tym samym chodzi tu o wymiar czasu pracy w danej dobie, uwzględniający także wykonywaną przez pracownika pracę przez dłuższą niż planowana zgodnie z rozkładem czasu pracy liczbę godzin. Taka interpretacja przepisu dominowała przed zmianami wprowadzonymi ww. ustawą, tj. gdy przepis przyznawał prawo do tylko jednej przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy, gdy dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosił co najmniej 6 godzin. Powyższy pogląd, że prawo do 15-minutowej przerwy zależy od czasu faktycznie wykonywanej pracy w danej dobie pracowniczej, a nie od planowanego w danym dniu rozkładu czasu pracy pracownika był już wcześniej utrwalony w doktrynie. Jednocześnie należy pamiętać, że zgodnie z art. 281 § 1 pkt 5 KP nieudzielenie pracownikowi przerwy w pracy, do której jest on uprawniony w świetle art. 134 KP jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, zagrożonym karą grzywny.
